لالایی با صوت قرآن
بسیارى از دانشمندان و بزرگان اندیشه وقتى از خاطرات کودکى خود مى گویند خواندن قرآن مادر یا دعاهاى او سر سجاده را از تأثیرگذارترین اتفاقات آن دوران مى دانند.نزدیکترین فرد به هر نوزاد و پیش از آن ،هر جنینى مادر اوست که هر صدایى را که او بخواهد فرزندش به آن انس مى گیرد.
به گفته یکى از مشاوران خانواده که متخصص گفتار درمانى نیز هست، پس از به دنیا آمدن کودک، مادر مى تواند به این روش قرآن را از طریق صورت به صورت براى نوزاد خود بخواند: دو دستش را در کنار شانه هاى نوزاد قرار داده صورتش را در برابر صورت او قرار دهد و قرآن را شمرده شمرده بخواند و به کودک نگاه کند، این کار باعث مى شود کلمات قرآن در جان نوزاد ثبت شود.همچنین خواندن آرام قرآن هنگامى که نوزاد در آغوش مادر و در حال شیر خوردن است مى تواند او را با قرآن مأنوس کند.
قصه گویى و آموزش مفاهیم قرآن از طریق قصه را تاکنون موفقترین روش انس با سخن خداوند دانسته اند.مهدى قره شیخ لو، قارى بین المللى و مدرس قرآن مى گوید: بهترین روش براى آموزش کودکان زیر هفت سال قصه گویى قرآنى هنگام خواب به وسیله مادر است و آموزش روخوانى یا خواندن قرآن با صوت را باید به پس از رفتن کودک به دبستان محول کرد. همچنین درباره گرایش و علاقه کودک بالاى سه سال به نوارهاى قرآن مى گوید: بهترین روش شنیدن غیر انتخابى مادر هنگام کار کردن در آشپزخانه است.
شهریار پرهیزکار، حافظ کل و مدرس قرآن در این باره مى گوید: من هیچ وقت فرزند خودم را به حفظ قرآن مجبور نمى کنم و از او حتى نمى خواهم قرآن را حفظ کند؛ بلکه اگر خودش نسبت به این کار اشتیاقى نشان داد به او کمک مى کنم.
برخى از مدرسین قرآن، آموزش حفظ به کودکان زیر هفت ساله را موجب بروز عکس العملهاى ناخواسته رفتارى در سن نوجوانى مى دانند و این کار را تنها به علاقه و اشتیاق خود کودک وامى گذارند. اساتید نبوغ و یا بروز شایستگى هاى خاص رامنحصر به کودکان خاصى مى دانند و آموزش ویژه ایشان نباید براى تمام کودکان همسال آنان نسخه واحد تلقى شود.فشار فکرى و روحى براى آموزش حفظ قرآن به کودکان گاهى باعث افسردگى آنان نیز مى شود.
جنین با هر صدایى که انس بگیرد پس از تولد و در دوران کودکى به آن صدا پاسخ آشنایى مى دهد.
تربیت و آداب قرآنی
اما از اثر صوتى و آموزش ظاهر قرآن که بگذریم مادر بهترین الگو براى پیاده کردن آداب قرآن در فرزند است. عدالت در رفتار و گفتار، محبت زیاد، بجا و به موقع و رفتار سنجیده و متانت و وقار همیشگى مادر مى تواند براى فرزند الگوى مناسبى در رفتار قرآنى باشد.
مادرى مى گوید: وقتى قرآن مى خواندم فرزندم مى آمد و مى گفت: بگو ببینیم «خدا چه گفته» است؟ و من آیاتى که جنبه روایى و داستانى داشت را براى او مى خواندم و داستانش را تعریف مى کردم.همین طور شبها هنگام خواب همین قصه ها را و به خصوص داستانهایى که شخصیتهاى خردسال در آنها هست براى او تعریف مى کردم که چندین و چند بار هم خواهان شنیدن این داستانها مى شد.
مادر دیگرى مى گوید: من در زمانى که فرزندم را دعوا مى کنم یا مورد عتاب قرار مى دهم هرگز نوار قرآن پخش نمى کنم، پس از آن سراغ قرآن نمى روم و یا سر نماز نمى ایستم، حتى اگر از تلویزیون قرآن پخش شود فوراً تلویزیون را خاموش مى کنم تا خشم و قرآن با هم تداعى نشود. اما در مقابل وقتى مسافرت یا به گشت و گذار مى رویم قرآن پخش مى کنم.
یکى از مدرسین قرآن و معارف اسلامى نیز معتقد است بهترین هدیه اى که یک مادر مى تواند به فرزندانش چه دختر و چه پسر بدهد هدیه آرامش است. او مى گوید: من هیچگاه با فرزندانم با تندى حرف نزدم، آنها را مجبور به کارى نکردم و در امور دینى آنها را به اجبار نکشاندم.
درباره تأثیر صداى قرآن روى جنین تحقیقات زیادى انجام شده است و روانشناسان، متخصصین شنوایى، و نیز مدرسین قرآن مى گویند: جنین با هر صدایى که انس بگیرد پس از تولد و در دوران کودکى به آن صدا پاسخ آشنایى مى دهد. همین تحقیق درباره شنیدن صداى قرآن نیز آزمایش شده است، به گونه اى که کودکانى که در ایام جنینى صداى قرآن شنیده اند پس از تولد نسبت به شنیدن این صدا عکس العملهاى آشنایى از خود بروز مى دهند.